மொட்டை மாடி;
முதல் தள அறை – அடுத்து
கீழ் தளம்
மாறி மாறி எங்கு படுத்தாலும்
தூக்கம்,வாடா வா
வந்து பிடி பார்க்கலாம் என
கண்ணாமூச்சி காட்ட!

கணிப்பொறி தட்டி வெறுத்து!

தொலைக்காட்சிப் பெட்டியில்
நூற்று இருபத்து எட்டு
சேனல்களும் தாண்டி!

எங்கோ குரைக்கும்
நாயின் ஓசைக்கு
காரணம் தேடி!

மதியம் தூங்கி தொலைத்ததின்
தாக்கம் என்ற
ஒன்றரை பருமன் மூளையின்
புத்திசாலிதனத்தை மெச்சி!

பிடிக்காத;
புரியாத
புத்தகத்தை
படித்து முடித்து!

மணி இரண்டு
நாளை கலந்துரையாடல் வேறு!
தூங்குடா என்ற
மனதின்
கட்டளை காப்பாற்ற முடியாமல்
தவித்து!

சரி,இது ஒன்றுதான்
பாக்கி என
“தூக்கமில்லா இரவு”
தலைப்பிட்டு எழுத
தொடங்குகையில்
எங்கிருந்தோ பறந்து வந்து
விமானம் போல் மெல்ல
என் மேல் இறங்கி
மயக்கத்தில் ஆழ்த்தும்
உறக்கம்!

– ப்ரியன்.