கரையாக
படர்ந்து கிடக்கிறேன்!
தொட்டு தவழ்ந்து
சிலிர்ப்பூட்டியபடி
நகர்கிறார் நீ நதியாக!
*
பட்டுப்போன
பூக்களாக
என் கவிவரிகள்!
உன் வாசிப்பில் மயங்கி
பூரித்து பூக்கிறது
புதுப் பூவாய்!
*
உயிருக்கு தூண்டில் போடும்
மீன்கள்
உன் கண்கள்!
*
நீயொரு பூவாய்!
நானொரு பூவாய்
தனித்து ரசித்து
சிரித்திருந்தோம்!
நம்மீது வந்தமர்ந்து
மன மகரந்த சேர்க்கை புரிந்து
புன்னகைத்து பறந்து திரிகிறது
காதல் வண்டு!
*
இதயத்தின் நான்கு
அறை சுவர்களிலும்
மாட்டிவைத்திருக்கிறேன்
உன் பு(ன்ன)கைப்படத்தினை!
– ப்ரியன்.
Reader Comments
நன்றி யாழ் அகத்தியன் & தியாகு
இதயத்தின் நான்கு
அறை சுவர்களிலும்
மாட்டிவைத்திருக்கிறேன்
உன் பு(ன்ன)கைப்படத்தினை!
– கற்பனை உவமை அதிகமாக மிக
நலினத்துடன் உள்ளது தங்கள் கவிதை ப்ரியன்
தியாகு
uyirukku- thundil -poodum- minkal- un- kankal- mm -arumai- priyan -nanry –
நன்றி கண்ணன் , நவீன் & தேவ்
//உயிருக்கு தூண்டில் போடும்
மீன்கள்
உன் கண்கள்!//
Super
//நீயொரு பூவாய்!
நானொரு பூவாய்
தனித்து ரசித்து
சிரித்திருந்தோம்!
நம்மீது வந்தமர்ந்து
மன மகரந்த சேர்க்கை புரிந்து
புன்னகைத்து பறந்து திரிகிறது
காதல் வண்டு!//
என்ன ஒரு அழகான கற்பனை !!! வாழ்த்துக்கள் ப்ரியன் :))
//உயிருக்கு தூண்டில் போடும்
மீன்கள்
உன் கண்கள்!//
ப்ரியன் … மீன் தூண்டில் போடுவதாக மாறுபட்ட சிந்தனை நன்றாக இருக்கிறது.. படித்தேன் ரசித்தேன் !